ANAΠΑΡΑΓΩΓΗ
Είναι για πολλούς η πιο ενδιαφέρουσα περίοδος. Προσφέρει συχνά όμως πολλές απογοητεύσεις. Το πουλί για να αναπαραχθεί πρέπει να προετοιμαστεί κατάλληλα.
Στην φύση το καναρίνι αναπαράγεται πάντα την άνοιξη που υπάρχουν σε αφθονία οι τροφές και έχει αρχίσει να ζεσταίνει ο καιρός.Τα πιο κοινά λάθη που κάνουμε στην αναπαραγωγή είναι τα ακόλουθα.
Αναπαράγουμε παρα πολύ νωρίς και χωρίς να προετοιμάσουμε τα πουλιά.
Πολλοί αρχίζουν τον Ιανουάριο και ακόμα χειρότερα άλλοι τον Οκτώβριο.
Έτσι παραβιάζουμε τη φύση και μετά ρίχνουμε τις ευθύνες στα πουλιά.
Έχουμε 2 επιλογές για το ζευγάρωμα. Η μια είναι να ζευγαρώσουμε σε εξωτερικό χώρο ( μπαλκόνι) και η άλλη σε εσωτερικό χώρο.
Στην πρώτη επιλογή αφού δεν μπορούμε να επηρεάσουμε την θερμοκρασία ζευγαρώνουμε την Άνοιξη και
αφού αρχίσει και μαλακώνει ο καιρός.
Στην δεύτερη περίπτωση μπορούμε να ξεκινήσουμε 1-1.5 μήνα πιο νωρίς.
Δύο μήνες πριν την ημερομηνία ένωσης των ζευγαριών ξεκινάει η προετοιμασία με πιο πλούσια διατροφή,
αυγοτροφή και συμπληρώματα ικανά να ωριμάσουν τα πουλιά..
Την άνοιξη έχει ήδη μεγαλώσει αρκετά η ημέρα και
έτσι τα πουλιά λαμβάνουν καθημερινά 13-14 ώρες φως. Όταν θέλουμε να ζευγαρώσουμε πιο νωρίς τότε
πρέπει και εμείς να μεγαλώσουμε την μέρα. Ένα μήνα πριν την ένωση των ζευγαριών αρχίζουμε και
μεγαλώνουμε σε αργό ρυθμό την ημέρα. Αν δύει ο ήλιος στις 6:00 τότε προσθέτουμε εμείς καθημερινά 5
λεπτά επιπλέον. Με αυτό το ρυθμό σε 30 ημέρες θα έχουμε κερδίσει δυόμισι ώρες.
Ετσι θα νυχτώνει στις 8:30 και θα έχουμε δημιουργήσει συνθήκες άνοιξης.
Παράλληλα 15 μέρες πριν την ένωση αρχίζουμε και ανεβάζουμε πολύ σιγά την θερμοκρασία. 15-17 βαθμοί
είναι μια καλή θερμοκρασία για να ζευγαρώσουν τα πουλιά. Στα πουλιά αλλά ακόμα και στον άνθρωπο
παρατηρείται τα θηλυκά άτομα να έρχονται πιο νωρίς σε ωρίμανση από τα αρσενικά. Αυτό σχεδόν πάντα
συμβαίνει όταν ξεκινάμε το ζευγάρωμα για αυτό έχουμε πολλά άσπορα αβγά. Για αυτό δίνουμε μεγάλη
προσοχή ώστε να ωριμάσουν μαζί και τα αρσενικά. Δίνουμε βιταμίνη Ε μόνο στα αρσενικά για να τα
βοηθήσει να πυρώσουν. Ακόμα τοποθετούμε τα αρσενικά πιο κοντά στο φως ώστε να λαμβάνουν πιο πολύ
φως από τα θηλυκά.
Στα θηλυκά δίνουμε ασβέστιο για να τα βοηθήσουμε στη δημιουργία του αβγού. Το θηλυκό αν δεν έχει πολύ
ασβέστιο παίρνει από τα κόκαλα του ασβέστιο και αυτό είναι επιβλαβές για την υγεία του. Τα θηλυκά
φροντίζουμε να τα παχύνουμε λίγο γιατί κατά την διάρκεια της επώασης δεν τρέφονται πολύ σωστά
κουράζονται και πάντα αδυνατίζουν. Αν είναι ήδη αδύνατα δεν θα τα καταφέρουν με άσχημες συνέπειες.
Αντίθετα τα αρσενικά φροντίζουμε να είναι αδύνατα. Ένα πρόβλημα που παρατηρείται κατά την
προετοιμασία στα αρσενικά με αποτέλεσμα να παίρνουμε άσπορα αβγά είναι να παχύνουν και να πιάσουν
λίπος που στην αρχή παρατηρείται πάνω από το όργανο τους. Φαίνεται σαν μια κίτρινη μάζα και αν δεν φύγει
δεν πρόκειται το πουλί να είναι γόνιμο. Αμέσως βάζουμε το πουλί σε μεγάλο χώρο για να πετάει και να
γυμνάζεται και του περιορίζουμε λίγο την αυγοτροφή.
Ελέγχουμε 10 μέρες πριν την ένωση των ζευγαριών τα σημεία επαφής των πουλιών για να διαπιστώσουμε
πια είναι ώριμα και πια όχι. Το αρσενικό πρέπει να μεγαλώσει αρκετά το όργανο του. Να φαίνεται εμφανώς
και να έχει μέγεθος όσο το πίσω καπάκι του στυλό. Το όργανο του αρσενικού είναι κάθετα προς το σώμα ενώ
του θηλυκού είναι παράλληλα προς το σώμα και έχει σχήμα οβάλ. Όποια πουλιά ωριμάσουν πρώτα ξεκινάνε
το ζευγάρωμα. Τα πουλιά για να είναι ώριμα πρέπει να είναι 11-12 μηνών. Γίνεται συχνά λάθος να βάζουμε
για ζευγάρωμα πουλί που έχει γεννηθεί αργά και είναι 7-8 μηνών.